Van zomers naar buien

Vorige week was het nog stralend weer, gisteren mochten we ook nog even genieten van een warme dag. Aan het eind van de dag ontstonden er onverwacht toch nog wat felle buien. Eén van deze buien kwam precies op Yerseke af...
Het regende even heel hard, we hoorden wat gerommel en zagen wat geflits en toen was het weer voorbij.

Vorige week was het zonnig en warm en er stond weinig wind. Heerlijk voor de strandmensen, maar ook de vlinders houden wel een beetje van mooi weer. Daarom ben ik naar de Breedsendijk gereden, een gedeelte van deze dijk is in beheer van het SLZ en herbergt een mooie flora. Maar ook de fauna mag er zijn.
Voor mij zijn vlinders nog nieuw, dus iedere vlinder die ik zie bekijk ik met verwondering.
Deze dagpauwoog ziet er maar donker uit met dichte vleugels, totdat de vleugels open gaan, dan komt er een kleurenpracht te voorschijn.

Het bruin zandoogje vloog veelvuldig, het oranje zandoogje lijkt er veel op als de vleugels dicht zijn. Zodra ze gaan vliegen wordt het verschil duidelijk. Het oranje zandoogje is duidelijk gekleurder.

Hier nog twee bruine zandoogjes.

Ook thuis in m'n achtertuin is er af en toe een vlinder te zien. Zodra ik dan een vlinder in de tuin zie probeer ik die ook gelijk te fotograferen en te determineren. Zo kon ik vorige week dit boomblauwtje vastleggen op de klimop.

Kneuterig

Kneuterig is een synoniem voor gezellig, knus maar ook voor sfeervol en ongedwongen. Allemaal woorden die passen bij de sfeer in de Yerseke Moer. 

Kijk maar....

Deze kneu zit op zijn uitkijkpunt het landschap te overzien. Op de achtergrond zijn wat kievitten te zien als zwarte vlekken. Het mooie van veel vogels is dat ze hun naam eer aan doen. Zo ook deze kneu, wat kunnen ze toch gezellig kneuterig zingen.

Het was een mooie avond, zonnige momenten afgewisseld met buienluchten. Ik ben zelfs nog even nat geregend die avond. Maar het betere weer komt er aan, tenminste als je van warmte houd natuurlijk.

Deze foto is vanaf bijna dezelfde locatie in de Yerseke Moer gemaakt als de vorige foto. Ik ben een meter of tien het net gemaaide hooiland in gelopen om deze foto te maken.
In de Yerseke Moer wordt er een uitgekiend beheer gevoerd om de flora en fauna zo optimaal mogelijk te laten floreren. Zo wordt er gemaaid en gehooid maar ook begraasd door paarden of koeien. Of er wordt niets gedaan.
Dit beheer wordt per perceel afgestemd. Dat dit beheer succes heeft bewijst de weidevogelstand in de Yerseke Moer. In tegenstelling tot het landelijke beeld groeit de hoeveelheid weidevogels in de Yerseke Moer.
Maar de meest weidevogels zijn hem al gevlogen, daarom is het afgemaaide gras wel typerend voor het seizoen.

Bij het beheer horen ook koeien, en ja dat kan ook mooie plaatjes opleveren.
Hier drinkt de rechtse koe net wat uit de 'leiding' zo worden de brede watergangen genoemd die de Yerseke Moer doorkruisen. In de dertiger jaren zijn deze leidingen met de hand uitgegraven in het kader van de werkverschaffing vanwege de grote crisis in die tijd. Dan hebben we het nu wel eens over de crisis... 

Ook vlinders horen bij de Yerseke Moer, ik zie ze niet zo vaak maar ze zijn er zeker wel.
Wat dit voor vlinder is moet ik nog eens uitzoeken, is het een dikkopje? Maar misschien weet één van de lezers het wel. Laat maar een reactie achter, altijd leuk!

Bruut! of broos? Roofvogels.

Het is een omstreden iets, nestfotografie.
De discussie kent twee kampen.
De voorstanders zeggen, doen! Het is goed om mensen bij de natuur te betrekken en te laten meekijken, dit verhoogt de goodwill en het draagvlak voor natuurbescherming. Dit laten meekijken gebeurt dan ook volop via webcams bij diverse broedvogels.
De tegenstanders zeggen, niet doen! Het belang van de vogel staat voorop, vogels hebben het al zwaar genoeg in de natuur dus laten we het de vogels niet nog moeilijker maken door wat voor vorm van verstoring dan ook. Roofvogelvervolging is dan ook het schrikbeeld van de tegenstanders.
Juist in een blog als dit is er ruimte om foto's te laten zien met het bijbehorende verhaal. Dat is dan ook mijn visie op nestfotografie. Nestfotografie kan, maar alleen in een passende context.

Een mooi sperwerjong zittend op de grond, wachtend om geringd te worden. Dit is een vrouwtje bleek uit de metingen.

Een heel ander soort foto van bijna hetzelfde moment als voorgaande foto. Hier is het doel van de foto ook duidelijk anders. Waar het in voorgaande foto gaat om de schoonheid en teerheid te laten zien gaat het in deze foto om educatie.
Op de voorgrond een ruiveer van een sperwer afkomstig uit de staart. Daarnaast ligt een niet uitgekomen ei van een sperwer. Op de achtergrond twee dames sperwer van ongeveer 20 dagen oud.

Dit zijn twee sperwerjongen die net een paar dagen jonger zijn. Het zijn een mannetje en een vrouwtje, zo van de foto is niet te zien dat de achterste het mannetje is.

De havik is ook een sperwerachtige, dit is duidelijk te merken aan de poten. Bij havik en sperwer geldt dat het vrouwtje de dikste poten heeft. De vrouwtjes zijn dan ook duidelijk groter in beide gevallen.

Als iemand denkt, hey dat is leuk die jonge roofvogels, dat zou ik ook wel eens willen zien. Nou ik kan je vertellen dat dit niet zo eenvoudig is. De meeste nesten zitten tussen de 10 en 25 meter hoog in een boom en zijn vaak lastig te vinden. Zonder een speciale klimuitrusting zijn deze nesten niet te bezoeken. Daarom laat ik in dit blog het één en ander zien van mijn belevenissen zodat jullie toch mee kunnen genieten.

Dit is een gewaagde foto, op de foto staan drie jonge bruine kiekendieven. Kiekendieven zijn in tegenstelling tot de meeste roofvogels, grondbroeders. Erg kwetsbaar voor menselijk bezoek dus! Maar bruine kiekendieven zijn meesters in het verstoppen van hun nest.
Zo zien dus jonge bruine kiekendieven er heel bruut uit maar zijn ze in werkelijkheid behoorlijk broos.

Plantjes en een lepelaar

Een uitzicht over de Yerseke Moer op dit moment. Er staat volop in bloei, boterbloemen, zuring en kamille vormen hier de hoofdmoot. De Yerseke Moer is een gebied waarvan grote delen een hoog zoutgehalte hebben, hierdoor is er veel variatie te zien in de plantengroei. Op deze foto is dat goed zichtbaar in de groentinten van het gras.

Echte kamille in volle bloei. De verschillende fases van de bloei zijn goed te zien. Hoe verder de witte bloemblaadjes naar beneden hangen hoe 'ouder' de bloem. Het gele hart zwelt ook evenredig op.

Zeebies of ook wel Heen genoemd heeft gele bloempjes. De stengel is driekantig en scherp, opvallend is dat de bladeren niet driekantig meer zijn maar plat. Deze grassoort is typisch voor natte en zilte grond en gedeid uitstekend in de Moer.

Als laatste nog wat zilverschoon, op het eerste zicht is er niet veel zilvers te zien, maar de onderkant van het blad is zilverkleurig behaard. Vandaar de naam, zilverschoon. Het gele bloemetje is er één van het zilverschoon.

Behalve bloemen natuurlijk ook nog even tijd gemaakt om vogels te fotograferen. Deze lepelaar kon ik kruipend door het gras goed benaderen. In deze pose is de verklaring van de naam lepelaar niet moeilijk te raden.

Door een iets lager standpunt in te nemen wordt de lepelaar mooi omlijst door het groen in de omgeving en de lepelaar springt er mooi uit.

Roofvogels

In deze dagen ben ik regelmatig op stap om roofvogels te ringen en nestcontroles uit te voeren.

Mijn fototoestel gaat altijd mee want je weet nooit wat je mee maakt. Er zitten iedere keer weer verassingen tussen. Een paar van deze 'verassingen' in dit blog.

Dit is een jonge buizerd van ongeveer 14 dagen oud. 

Een late havik zat op 25-5 nog op eieren, het eerste ei begon net uit te komen. Het ei heeft een blauwige gloed.

Deze adulte vrouw havik bleef erg lang op het nest zitten. Pas toen de klimmer de eerste stap in de boom deed vloog de havik weg. Deze foto is met een 50mm lens gemaakt. Wat zijn ze toch groot en wat beginnen ze klein.

Deze havikjongen waren op 25-5 al 20 dagen oud. Ze kijken erg fel en de snavel lijkt een geducht wapen, maar voor de klimmer zijn vooral de poten uitkijken. Ze zullen je niet pikken maar met hun poten pakken ze wat ze kunnen pakken.

Hier wordt de klauwmaat van een havikjong gemeten, ook deze havik is 20 dagen oud op het moment dat de foto gemaakt werd.

Deze drie jongen, 1 man en twee vrouwen komen uit een nest met vier jongen. Het vierde jong is ongeveer 20 dagen oud terwijl deze drie havikken 30 dagen oud zijn. Een verschil van 10 dagen, dat is veel.

Broedsels



In onze achtertuin heeft een merel in de klimroos tijdens onze vakantie een nestje gebouwd.
De merel zal wel gedacht hebben, hey hier is het lekker rustig!
Helaas voor de merel is het met onze thuiskomst wat minder rustig geworden.




Vanavond nog snel even een rondje Moer.
Bij de Koude-en Kaarspolder zitten een aantal visdiefjes te broeden. Hier een visdief in de vlucht.




Vanmiddag voor de roofvogelwerkgroep een buizerdnest beklommen.
Een hoge boom met een nest op ongeveer 25 meter hoogte. Er stond een lekker windje, dus al met al een mooie klim.
Maar niet voor niets, er zaten drie prachtige jonge buizerds in het nest.
Ze zaten nog volledig in het dons dus ze zijn ongeveer een week oud.




De eerste reactie van de jongen is wegduiken. Als je eventjes wacht komen steken ze al snel nieuwsgierig hun kopjes omhoog om eens te kijken wat voor vreemds ze nu weer in de boom zien hangen.




Vanmiddag ook nog een nest van een bruine kiekendief gevonden. De bruine kiekendief bouwt zijn nest vaak in het riet, maar een nest op een akker is ook geen uitzondering.
De bruine kiekendief is een grondbroeder, de nesten zijn dan vaak ook goed verstopt.
Daarom is het ook extra leuk als je een nest weet te vinden.



Vlinders in Toscane

Afgelopen twee weken ben ik op vakantie geweest in Italië, Toscane was het gebied waar we zaten.

Een mooi huis, een wijnboerderij bovenop een heuvel. In de directe omgeving van het huis lagen twee velden braak. Op deze velden waren veel bloemen en planten te vinden.

Op een dag dat we er niet op uit gingen om de rijke cultuur van de streek te bewonderen ben ik er op uit gegaan om vogels te fotograferen.

Het liep iets anders....

Hee, wat fladdert daar voor grote vlinder. Eens kijken of ik die op de foto kan krijgen. En jawel hoor hij gaat even op een bloem zitten. Klik Klik Klik.... fladder fladder en de vlinder gaat er weer vandoor. En ja daar zit hij weer. Klik Klik en weg is tie weer. En zo ging dat een keer of wat. Uiteindelijk bleek deze foto het best gelukt.
Maar wat had ik nu eigenlijk op de foto gezet. Een koningspage! Een zeldzaamheid in Nederland, hij is in Nederland nog maar een keer of 50 gezien.

En daar zit een klein bruin vlindertje. Een aardbeivlinder blijkt later. Nou als ik een aardbei krijg die er zo uit ziet zou ik hem niet opeten.

Een flink geritsel, een paar grote sprongen en weg is de ree die in z'n middagdutje gestoord wordt door mijn gestruin. Het lukt nog wel om een paar foto's te maken. Hier is ook goed te zien wat voor rijke bloemenpracht er te zien was.

Het fladdert en heeft flinke vleugels, ook een vlinder dus. Dacht ik...
Blijkbaar is dit een gewone vlinderhaft, een vlieg die tot de netvleugeligen behoort.
Sorry gewone vlinderhaft, ik zag je voor een vlinder aan.

Een klein blauwig vlindertje, goed zo ga maar even zitten. Klik Klik en ja hoor die staat er ook weer op. Wat een mooi beestje! Een icarusblauwtje.

De blauwtjes vormen een hele tak van vlindersoorten, dit bruine vlindertje zou je er niet direct blauw noemen. Toch behoort hij wel tot de blauwtjes, heel simpel, het bruin blauwtje. Logisch toch?
Als je de onderkant van de vleugels bekijkt dan valt het kwartje, hij lijkt op het icarusblauwtje aan de onderkant maar de bovenkant is bruin, vandaar: bruin blauwtje

Deze citroenvlinder doet zijn naam eer aan. Hij is wel wat beschadigd aan de vleugels. 

Het hooibeestje, ik heb even hooi gezegd en ben weer doorgelopen.
Maar nu we het over hooi hebben, in Italië had ik niets geen last van hooikoorts terwijl de natuur daar zeker drie tot vier weken verder was dan in Nederland. Terug in Nederland is het eerste waar ik last van heb, hooikoorts.

In de boot op de terugreis vanuit Elba naar ons huisje hoorde ik opeens verbaasde uitroepen. Dus ik snel naar beneden vanaf het dek naar binnen. Bleek er een forse nachtvlinder op de raamstijl te zitten.
Natuurlijk even een foto, tis eigenlijk best een mooi beesie.
De walstropijlstaart bleek later.

De determinatie van de verschillende vlinders koste mij nogal moeite. Gelukkig ken ik iemand die er wat meer kennis van heeft dan ik en bereidwillig was me te helpen. Mijn dank voor de hulp!

Grutto, rietgors en een zoekplaatje

Het mooie van grijs weer is dat warme kleuren er mooi uitkomen.
Bij dit mannetje torenvalk is dat goed te zien. Nadat ik een paar foto's maakte kwam er een kokmeeuw die vond dat de torenvalk weer lang genoeg geposeerd had en jaagde de torenvalk weg.

Een mannetje van de grutto heeft een donkerder verenkleed. In de Yerseke Moer schommelt het aantal broedparen van de grutto zo rond de 100. Een mooie populatie!

De grutto peurt met zijn snavel in het gras op zoek naar beestjes. Door de wat langere sluitertijd wordt de heen en weer gaande beweging van de kop mooi weergegeven.

Het vrouwtje van de grutto, het verenkleed is wat minder bont gekleurd. Zoals bij veel vogels is het vrouwtje minder fel gekleurd. Het vrouwtje broed namelijk in de meeste gevallen de eieren uit, dan is een goede schutkleur erg belangrijk om zo min mogelijk op te vallen voor nestrovers.

Een zoekplaatje tussen de meidoorns. De meidoorn krijgt eerst blad en gaat dan pas bloeien, de sleedoorn bloeit eerst waarna er bladvorming plaatsvindt. De struiken van de meidoorn en sleedoorn staan op de zoetere gedeeltes van de Yerseke Moer. In grote delen van de Yerseke Moer heerst er een zoutgehalte waar struiken als de meidoorn niet goed in gedijen.

De rietgors liet zich ook even zien, uiteraard in het riet.

Als laatste nog een kievit op één van de akkertjes die het Zeeuws Landschap nog op een manier beheerd zoals dat voor de tweede wereld oorlog gebruikelijk was. Dus extensieve landbouw, met als doel het behoud van soorten als de veldleeuwerik.

O ja, op het zoekplaatje staat een zingende blauwborst. :-)

Lepelaar en tureluur

Een serie van vorig jaar rond deze tijd van het jaar.
Afgelopen dagen ben ik er wel regelmatig op uit geweest maar ik heb daarbij niet zoveel foto's gemaakt.
Wat ik wel erg leuk vond was een waarneming van een klapekster in de Yerseke Moer. Niet de eerste klapekster die ik ooit zag maar wel de eerste in de Yerseke Moer.
De avond ervoor zag ik een mannetje zomertaling in de Yerseke Moer dat was wel de eerste keer dat ik deze eend zag.
Dus veel leuke waarnemingen en weinig foto's. Gelukkig heb ik nog een voorraad van vorig jaar.

Een turelaar op een paal. Een veel gezien beeld in de Yerseke Moer maar daarom niet minder mooi.
 Zeker als het licht zo schitterend is als op deze foto.

Een mooie gebeurtenis vorig jaar in de Yerseke Moer.
Een lepelaar komt al voedselzoekend te dicht in de buurt van het nest van een scholekster (linksachter).
Het blijft niet bij een dreigende houding van de scholekster...

De aanval wordt ingezet.....

En afgeslagen...

Oei, deze aanval zag ik niet aankomen...

Dan maar een slootje verder.

En ach, hier is het ook heerlijk toeven. Even een poetsbeurtje en dan de lekker m'n snavel tussen de veren.
Rust.