Bruut! of broos? Roofvogels.

Het is een omstreden iets, nestfotografie.
De discussie kent twee kampen.
De voorstanders zeggen, doen! Het is goed om mensen bij de natuur te betrekken en te laten meekijken, dit verhoogt de goodwill en het draagvlak voor natuurbescherming. Dit laten meekijken gebeurt dan ook volop via webcams bij diverse broedvogels.
De tegenstanders zeggen, niet doen! Het belang van de vogel staat voorop, vogels hebben het al zwaar genoeg in de natuur dus laten we het de vogels niet nog moeilijker maken door wat voor vorm van verstoring dan ook. Roofvogelvervolging is dan ook het schrikbeeld van de tegenstanders.
Juist in een blog als dit is er ruimte om foto's te laten zien met het bijbehorende verhaal. Dat is dan ook mijn visie op nestfotografie. Nestfotografie kan, maar alleen in een passende context.

Een mooi sperwerjong zittend op de grond, wachtend om geringd te worden. Dit is een vrouwtje bleek uit de metingen.

Een heel ander soort foto van bijna hetzelfde moment als voorgaande foto. Hier is het doel van de foto ook duidelijk anders. Waar het in voorgaande foto gaat om de schoonheid en teerheid te laten zien gaat het in deze foto om educatie.
Op de voorgrond een ruiveer van een sperwer afkomstig uit de staart. Daarnaast ligt een niet uitgekomen ei van een sperwer. Op de achtergrond twee dames sperwer van ongeveer 20 dagen oud.

Dit zijn twee sperwerjongen die net een paar dagen jonger zijn. Het zijn een mannetje en een vrouwtje, zo van de foto is niet te zien dat de achterste het mannetje is.

De havik is ook een sperwerachtige, dit is duidelijk te merken aan de poten. Bij havik en sperwer geldt dat het vrouwtje de dikste poten heeft. De vrouwtjes zijn dan ook duidelijk groter in beide gevallen.

Als iemand denkt, hey dat is leuk die jonge roofvogels, dat zou ik ook wel eens willen zien. Nou ik kan je vertellen dat dit niet zo eenvoudig is. De meeste nesten zitten tussen de 10 en 25 meter hoog in een boom en zijn vaak lastig te vinden. Zonder een speciale klimuitrusting zijn deze nesten niet te bezoeken. Daarom laat ik in dit blog het één en ander zien van mijn belevenissen zodat jullie toch mee kunnen genieten.

Dit is een gewaagde foto, op de foto staan drie jonge bruine kiekendieven. Kiekendieven zijn in tegenstelling tot de meeste roofvogels, grondbroeders. Erg kwetsbaar voor menselijk bezoek dus! Maar bruine kiekendieven zijn meesters in het verstoppen van hun nest.
Zo zien dus jonge bruine kiekendieven er heel bruut uit maar zijn ze in werkelijkheid behoorlijk broos.

Plantjes en een lepelaar

Een uitzicht over de Yerseke Moer op dit moment. Er staat volop in bloei, boterbloemen, zuring en kamille vormen hier de hoofdmoot. De Yerseke Moer is een gebied waarvan grote delen een hoog zoutgehalte hebben, hierdoor is er veel variatie te zien in de plantengroei. Op deze foto is dat goed zichtbaar in de groentinten van het gras.

Echte kamille in volle bloei. De verschillende fases van de bloei zijn goed te zien. Hoe verder de witte bloemblaadjes naar beneden hangen hoe 'ouder' de bloem. Het gele hart zwelt ook evenredig op.

Zeebies of ook wel Heen genoemd heeft gele bloempjes. De stengel is driekantig en scherp, opvallend is dat de bladeren niet driekantig meer zijn maar plat. Deze grassoort is typisch voor natte en zilte grond en gedeid uitstekend in de Moer.

Als laatste nog wat zilverschoon, op het eerste zicht is er niet veel zilvers te zien, maar de onderkant van het blad is zilverkleurig behaard. Vandaar de naam, zilverschoon. Het gele bloemetje is er één van het zilverschoon.

Behalve bloemen natuurlijk ook nog even tijd gemaakt om vogels te fotograferen. Deze lepelaar kon ik kruipend door het gras goed benaderen. In deze pose is de verklaring van de naam lepelaar niet moeilijk te raden.

Door een iets lager standpunt in te nemen wordt de lepelaar mooi omlijst door het groen in de omgeving en de lepelaar springt er mooi uit.

Roofvogels

In deze dagen ben ik regelmatig op stap om roofvogels te ringen en nestcontroles uit te voeren.

Mijn fototoestel gaat altijd mee want je weet nooit wat je mee maakt. Er zitten iedere keer weer verassingen tussen. Een paar van deze 'verassingen' in dit blog.

Dit is een jonge buizerd van ongeveer 14 dagen oud. 

Een late havik zat op 25-5 nog op eieren, het eerste ei begon net uit te komen. Het ei heeft een blauwige gloed.

Deze adulte vrouw havik bleef erg lang op het nest zitten. Pas toen de klimmer de eerste stap in de boom deed vloog de havik weg. Deze foto is met een 50mm lens gemaakt. Wat zijn ze toch groot en wat beginnen ze klein.

Deze havikjongen waren op 25-5 al 20 dagen oud. Ze kijken erg fel en de snavel lijkt een geducht wapen, maar voor de klimmer zijn vooral de poten uitkijken. Ze zullen je niet pikken maar met hun poten pakken ze wat ze kunnen pakken.

Hier wordt de klauwmaat van een havikjong gemeten, ook deze havik is 20 dagen oud op het moment dat de foto gemaakt werd.

Deze drie jongen, 1 man en twee vrouwen komen uit een nest met vier jongen. Het vierde jong is ongeveer 20 dagen oud terwijl deze drie havikken 30 dagen oud zijn. Een verschil van 10 dagen, dat is veel.